Volg ons
Wat is er mooier dan ervaring en vakmanschap combineren met nieuwe kennis en ideeën van de nieuwe generaties. Elkaar inspireren en leren van en werken met elkaar. Bij Visser & Smit Hanab op de afdeling Engineering werken bijna 40 engineers met eigen specialismes en van allerlei leeftijden en achtergronden. Dit jaar hebben we op deze afdeling iets heel speciaals. Maar liefst drie engineers vieren hun 40-jarig jubileum. Het trio verenigt daarmee 120 jaar ervaring in de infrastructuur en industrie. Zet drie senior ontwerpers bij elkaar in één ruimte en het gaat al snel over techniek, baanbrekende innovaties en pionierende projecten. Kortom, over fysieke bijdragen aan de Nederlandse (ondergrondse) infrastructuur en industrie. Dat is bij Johann Dekker (63), Jac Hermus (65) en Roy Lamper (63) niet anders.
Alle drie zijn ze begonnen onderaan de spreekwoordelijke ‘ladder’. Als junior engineers verdienden ze hun sporen op het Technisch Bureau zowel op kantoor als in het veld. Jac Hermus (65) startte bijvoorbeeld met kabelspuiten, het installeren van zinkers en het intrekken van outfalls. “Dat zijn pijpleidingen voor het lozen van gezuiverd rioolwater op zee.” Hij herinnert zich de grote lieren, dikke staaldraden en zware pijpen die tot kilometers uit de Engelse kust werden gelegd. “Machtig vond ik dat.” Het zijn ervaringen geweest “die je als ontwerper jarenlang van pas komen”, stelt Jac, die later betrokken was bij de ontwikkeling van het mini- en midrigboren en groepsleider werd op het Technisch Bureau van V&SH in Papendrecht. Nu is hij vooral bezig met het overdragen van zijn kennis en ervaring aan de nieuwe generatie Engineers.
“Werken in de techniek doe je niet alleen, maar met een team. Samen sparren, met creatieve mensen om je heen: zo ontstaan de mooiste ideeën. Die manier van werken heb ik altijd heel prettig gevonden.” Wat hem opvalt: “de toenemende hoeveelheid procedures en de papierwinkel die daar bij komt kijken.” Wat atijd hetzelfde blijft is de liefde voor de techniek zelf. “Ontwerpen blijft gewoon een mooi vak.”
Zijn collega’s zijn het roerend met hem eens. Neem Roy Lamper (63), zolang hij zich kan herinneren is hij gefascineerd door techniek. “Als kind al vond ik sleutelen geweldig. Zodra ik uit school kwam ging ik bij mijn oom aan auto’s sleutelen en zelf maakte ik fietsen van gevonden onderdelen langs de weg. Mooi waren ze niet, maar ze brachten me wel naar het strand”, lacht de geboren Arubaan. Nu, een halve eeuw later, zit Roy nog steeds in de techniek. Als senior engineer van het Technisch Bureau is hij actief voor de Business Unit Industrie. Roy werkt momenteel aan de verbinding tussen een serie nieuwe opslagtanks en de raffinaderij van BP in de Europoort. Daar speelt hij een belangrijke rol in het overbrengen van zijn kennis en ervaring aan jongere collega's.
De eerste tien jaar werkte hij als engineer op het Technisch Bureau. Daarna werd hij werkvoorbereider in de industrie en deed hij grote projecten in de olie en gaswinning in het noorden van het land, in de waterzuivering en voor opdrachtgevers als Vopak, Shell en DSM in Geleen. Roy is een ‘industrieman’. Tussen de grote, bovengrondse projecten voelt hij zich thuis. Het is een sector die hij “een andere tak van sport noemt”. “Je hebt hier met zoveel regels, procedures en vooral veiligheidsvoorschriften te maken, dat maakt het complex, maar ook mooi werk". Wat hem goed maakt in zijn werk? Hij denkt even na en zegt: “Mijn fanatisme denk ik. Ik kan me goed ergens in vastbijten. Ik ga door tot een probleem is opgelost. Dat doe ik niet alleen natuurlijk, maar met mijn team.”
Ook zijn collega Johann Dekker is dit jaar veertig jaar in dienst bij V&SH. En net als de andere mannen kan Johann putten uit een rijk verleden met baanbekende projecten. Begonnen als jonge engineer bij Volker Stevin Pipelines in 1979, stapte hij twee jaar later over naar de afdeling werkvoorbereiding in Papendrecht. “Zes jaar later maakte ik de overstap naar onze regiovestiging in Rotterdam, waar ik 16 jaar lang kabel- en leidingtrajecten in de stad begeleidde”, blikt Johann terug. Zijn lange en gevarieerde loopbaan bij V&SH hebben hem uiteindelijk gebracht waar hij nu zit: op de positie van omgevingsmanager. Of zoals hijzelf zegt: ‘the linking pin in the field’. Hij opereert als het ware als een verbindingsofficier tussen “ontwerp, vergunningverleners en uitvoering”. Een job waar hij “vrij natuurlijk ingegroeid is”. “Als je veel ervaring hebt, weet je waar de risico’s en gevoeligheden liggen. Dat komt in deze baan goed van pas.”
Johann werkte onder meer mee aan de verbindingen die CO2 van Shell Pernis transporteren naar de glastuinbouw in het Westland en de B-driehoek. Maar het project waar hij met het meeste genoegen op terugkijkt, is de aanleg van de Nieuwe Warmteweg; een uniek leidingnetwerk voor hergebruik van restwarmte uit de Rotterdamse haven. Jaarlijks bespaart dit zo’n 70 tot 80 kiloton CO2-uitstoot. V&SH realiseerde hiervoor twee gestuurde boringen van ruim 1500 meter lang op een diepte van 60 meter, recht onder Katendrecht door. Johann: “Als omgevingsmanager had ik maandenlang met tientallen stakeholders te maken. Het was een even mooie als spannende klus. Gelukkig was er veel draagkracht voor. En toch, de nachten voor de boringen heb ik soms best wel even wakker gelegen, dat mag je best weten. Toen de klus succesvol geklaard was hebben we er een lekkere borrel op gedronken.”
